Kara Kış Dedim Küstü
Kış olunca soğuk olurmuş hava,
Olacak tabii boşver sus! Keskin kış ikliminin mayası ile Yoğrulmuştur hamurum benim Bu kış da yine lapa lapa kar yağmalı Beyaz tülü görmeliyim Karla sevişmeli Kartopu oynamalıyım Ellerim buz kesmeli Kardan adam yapmalıyım... Burnuna havuç Gözlerine kömür Ağzına kırmızı bir şey işte... Ne üşümesi Kardeşim terlemeliyim. Eskisi gibi... Hatta Sırılsıklam. Mevsim mevsim yaşamalıyım çocukluğumu anı anına coşkulu... Yaşım ilerlemiş mi ? Ne gam? Bboş ver yok! Gereksiz ahgam... İçimde tuttum ben Hep sıcağı sıcağına gençliğimi çocukluğumu. Yerine zamanına göre salıveririm böyle gün yüzüne Güler gözüme... Güller gönlüme. Nasıl mutlu olurum? Ne ferahları Kim ne derse desin be! Düşünüyorum da Şimdi Balyada olmalıydım, Yemyeşil Balyam’da... Alıp ufak oğlumu da yanım sıra... Haydi bayıra, oduna... Hem odunumu yüklenip Hem de, mis gibi havayı çekerdim içime... Kuşlarla muhabbetleşir Çam kokularıyla Dinçleşirdim muhakkak Kızıltepenin eteklerinde, Al beyaz sarı mor mavi çiçekler vardır Kar nasıl da yağar lapa lapa, Ah nasıl da hasretim kara... Lafın gelişi işte Kara kış deriz Belki gücenir bizlere... Yok canım yok, Kış bembeyaz tüllü gelin O benim İlk ve son aşkım biricik sevgilim. 02.02.2008.İzmir M.DECDELİ |
bizim oralara hiç uğramadı daha kar-yağmur...
kutlarım yüreğinizi...