MEVZİİM LACİVERT
Kuytusuna düştüm
Gecenin zifirine Yolluğum gözyaşı Yüzü asık bir tebessüm Katık ettiğim lacivertlerime Benzim odam renginde Sarım sarı Bir cevap bulmalı Suallerime… Yıldızmış, aymış Parım parlarmış Sabah güneş doğacakmış Ardından cisil cisil yağmur Eleğimsağma Bizlere göz kırpacakmış Bana ne… Göçmüşüm hasretliğine Ve mülteciyim şimdi Doğdum yerde Mevziim Geceler En koyusundan Lacivert… Savaşım kendimle Kanlı bıçaklıyız Hükümsüz çarelere Riyakâr sözler Etmiyor teselli Sarmıyor yaraları Mevziim lacivert Bahanem gece Gülmüyor yüzüm Ne gündüz Ne de gece… Nafiye YÜRÜK |