SANA ŞAİR OLDUM BEN..!
Sana şair oldum ben
Kızıl saçlarına Kırmızı gözyaşlarına Sana vaiz oldum ben... Sana şair oldum ben…! Seni okudum hece hece Seni aradım Kainatın tüm pencerelerinde Gölgelerde ıslandı yüreğim Sokaksızdı evler Yakışıksız meyvesizdi bahçeler Sana har oldum ben Yakıyordu inan sevdan Şuur oldum Aldı seni bilincim hapsetti Kavruldu ömrüm senelerce Yazıyordu ellerim Yazıyordu dillerim Yazıyordu yüreğim feleğe Geçmişe geleceğe Sahipsizce Gecelere yazdım seni Efkarlı gözlerinde Keman oldum Yay oldum Sana şair oldum ben Buse buse döküldü özlemler Dönüyordu başımda ahvalin Akıyordum ırmak ırmak Yanağında duruyordu aşkımın bahçesi Oysa sen yoktun Yalnızlıklarımda nefesin Kalbimin arka penceresi Turnalar almış haberini Uğramadın Yar nerelerdesin Söyle ey katip Sen yüreği avucunda Aşkı yazmayı bilirmisin Canımın yongasını Ölümüne çizermisin Adını yazıp saklamak Menekşeler açmak istiyorum başında Elvan-i menekşeler istiyorum İnce narin kokulu Büyüsünde kaybolduğum Ünlü Cezayir menekşeleri Ve sukuta kadar saklamak için Renklerinin ahengini Kömür camekan ışığında kamaşarak Bir Cezayir güzelinin gözleriyle bakmak Göğe bağlamak yüreğimi Düşmek için avucuna Pembe bulutlara Rüzgarlarda savrulmak Koşmak Yel olmak Su olmak Sende sen olmak Sonsuzlukta can bulmak Sana dair seni sormak Özgürlüğüm neyleyim Ateşin üstümde Külün köleyim Ne olur uzatın mabedi Üstüme örteyim Nasıl sevdiysem Yüreğime selam söyleyin Feriha Ceylan |
Bir göz ama ne hoş bir tabir...
Yüreğinize sağlık şairem...
Selam ve Beka ile