BİR DÜNYA DÜŞÜNÜN Kİ
2
Bir dünya düşünün ki yer yeşil gök masmavi Dört yanı temiz deniz berrak pınar olduğu, Bir dünya düşünün ki fani cennet bir nevi Ormanların çam, meşe, selvi, çınar olduğu. Ne sokakta çaresiz ne muska ne de nazar Ne hastanede rehin ne ahlaksız bir pazar, Ne sığınma evleri ne sahipsiz bir mezar Bir dünya düşünün ki bunların ar olduğu. Bir dünya ki savaştan gaye bir erkek ismi Kan bağı yokken insan yine insan hısımı, Düşünün ki öz nefsi kendinin asıl hasmı Bir dünya ki arzunun kanaatkâr olduğu Çalmak denince akla yalnız sazın geldiği Tavuk beklerken kaza yine kazın geldiği, Gönüllerde hazanın bitip yazın geldiği Bir dünya ki mevsimin her yıl bahar olduğu. Bir dünya düşünün ki sevenin sevildiği Aşkın huzura erip dillerde övüldüğü, Paraya pula tamah edenin kovulduğu Bir dünya ki mertliğin tek itibar olduğu. Doğarken ağlayanın yaşarken hep güldüğü Yedide saygı bilen yetmişte de bildiği, İnsan zarardan değil eceliyle öldüğü, Bir dünya ki tedbirli göçün kader olduğu. Âdemi ata bilen peygamber de bildiği Nuh’a sırt dönen kavmin başına ne geldiği, Ahlaksız Lût kavminin yerle bir edildiği O dünya Muhammetin bir tek rehber olduğu Turgay coşar 13/Mayıs/2008 |