BAHAR GÖZLERİNE BENİ DE AL
BAHAR GÖZLERİNE BENİ DE AL
daha yazmadan kırlıdı kalem ellerim titek... yorgun ellerim bu şiire bir türlü giremiyorum bir sevda ülkesinin kapısı gözlerin bir umuda tutsak şairin son mısrası gözlerin bahar gözlerine beni de al ben bu sırrı taşıyamıyorum..... .... sen bu yerlere geldin geleli soldu ufkunda akşam güneşi gecenin karanlık sokaklarında bir tutam ateşe tutup ellerimi ve buğusunda nefesimin bir parça umuda sarıp üşüyen yüreğimi bahar gözlerine beni de al ben bu sırrı taşıyamıyorum ...... yitirilmiş bir sonbahardan sonra çaldın kapımı henüz düşmemişti son yaprak dalından ve böyle kuzeyden esmiyordu rüzgarlar şimdi hangi dala tutunsam kırık hangi şiiri söylesem yarım zemheri ayazında kurumuş yapraklar gibi bahar gözlerine beni de al... ben bu sırrı taşıyamıyorum..... FATİHŞAHİN IŞIK |