sar/sana
Gördüm bir kutsal gece gözlerini ol mâhın
O şevk ile cihânı sardı ateşi âhın Bildim ki âb-ı hayat dedikleri başkaymış Diyâr diyâr gezdiren gidişât hep aşkaymış Bedende tek zerreye cânı veren kan değil Derd-i aşka düşmeden yaşayan hakan değil Gözlerinden içtim yâr sevdanı kana kana Mest olup yüreklendim geldim sar/sana sana Bir aşk hikâyesinin kahramanı değilim Gerçek aşkı söylüyor ne diyorsa şu dilim Mecnun olup çöllere çıldırıp da düşmedim Ceylanlarla meşk edip kuşlarla görüşmedim Ben gibi âşığın var et sevgili iftihâr Aslı’nın Kerem’i var Şirin’in Hüsrev’i var |