SEN HİÇKEN;HAYALDE VAR OLDUN....
[
Sen hiçken;hayalde var oldun Lal olan dilimi bir melek sıvazlasın diye bekledim, gelmedi Yetmiyordu sana bakmak İçinde kavrulmak Tutunamamak sevk ettiğin başka diyarlara Vechini bilmediğim soyun Hiçliğinde bekler güneşi Seni isyan eder bir çocuk Sol omuzundaki kirli deftere Tek şahitliğim Amel defterine attığı çizikler Boğuk boğuk iyilikler de kaynar, Yok tu çakılmış bir hatıran Renksiz benzime Süzgeçsiz bir cesaret ’sırat’a ’değil sana gelir Ölüme bindiğim son iskele sallar fayrap bedeni Rüzgar kıyam etti,iskeleyi Anlat sana gelsin çıtırtılar İllete bürünsün gece Varsa eğer ..... Elinde tuttuğun bir ürperti Bırak bana gelsin Sek sek oynar bel ki,dalgalı martı süzen bakışlarımda Yusuf’un güzelliği kanatır içini Meryem’in adayışı değerli kılar beni Sen bir hiçken;hayalde var oldun Bir yemin de vahşet düşer mi hiç toprağa Bir hiçken düşürdün bir hayali peşimden Neydi vakitsiz doruğuna çıkan bu ses .................. |