**RÜMEYSA / 5 **Şiirin hikayesini görmek için tıklayın RÜMEYSA:Peygamber efendimize oğlunu hizmetçi olarak veren sahabelerden birinin ismi.
RÜMEYSA:Küçük köpek takım yıldızının en büyük ve parlak yıldızıdır . “Kalbi olanın dili yok, dili olanın kalbi yok.” Yahya kemal “Gözyaşıymış insanın insana rapt olduğu cevher.” İsmet Özel (1) Havva ana, sana cennetteki elma ağaçlarından Hamak yapmaya çalışırken, bir huri olduğunu öğrendim..Rümeysa!… Ve elmaya değecek dudakların,dudağımda zehir damıttı. Beyazına koştuğum gün… Musallat olan isteklerinin, gıyabında mırıldandım. Fenaya azarlandı dilim Çiğnenip mahva karışıyor sözcüklerim.. Aşka yeltendikçe, acizim sana “Hendek” kazdım içimde..Rümeysa.! Yüreğime Kevser suyunu akıttım… Siyah örtülere büründüğüm gün… Garazım seni içimde öldürmek, gayzsız.. Bedensizliğini, mustarip oyuklara harklarla taşıdım Avuçlarım, raptiyelerle saçlarını tutmuş Vefasız menzillerde okşuyor saçlarını rüzgar Çöllerin, cazbeliği yıldızlarda saklı, Ve Havva anan seni sallamakta günaha Ay sokulurken yüzüne, utanıyor tüm gölgeler…Rümeysa.! Musalla taşında, İshak kuşu hıçkırıklarda Arzın çilesi senden peydahlıydı, Gözyaşları harfsiz, sözsüz, sahipsiz. Çaresizliğin tükürüğünde, zehirlenmeye hazır bir vijdan Tüm gülüşmelerine çivilenmiş bir beden. Seni arıyor Rümeysa.! Hira’dan kapatılmışken perçemin yüzüne, Yüzüne bakmaya utanır karanlıklar…..Rümeysa.! -------------------------------------------------------------------------------- 2 Vefaya sürüklenince deve, dellenir çöller Rüzgar topraktan rahmet süründürür Ölü yıkıntısıyım çöllerin Gittiğim her tepe Mecnun olmuşken Gözyaşı Leyla neredeydi Rümeysa? Yokluğun deldikçe rüzgarı Telef etti beni , kendi çeperimde kana bulandım Gökten yağsa bile ölün Taşınacak su gelir gözlerimden, rahmet damıtır çöle Rahmetten sana okunur tüm kervanlar Rümeysa! Kırıldıkça tenimde rahmetin Şakaklarım kırmızıya boyanır Külden esrarımı beyan eder tüm kuşlar Semada İsa’lar sana güler Kör testere olan hıçkırıklar kanatmakta Rümeysa! Bir deliydim ben, bir deliydim ben Hayaline kerpetenliydim ben Kirpik örüşüne yaşlar değdikçe, Bir yabancıydım ben Söktüğün çehreydim ben İskeletine sarılmış bir bedenim Rümeysa.! Senin yokluğunda, kalemim bana ölüm dilekçeleri yazdırmışken Seni unutmak bana afattı….Rümeysa Garaz:Amaç,gaye Garz:Kin,nefret İshak:Küçük bir baykuş türü |