Babam,anamı,bana karşı sert ve ihmalkar diye,ben bir buçuk yaşımda iken,resmen boş ilan etmiş.
Anam beni sevmedi hiç,biliyorum.
Ama babamı çok ama çok severdi.Onu için çok yanıp ağladı.
Ben de anam için en az onun kadar yandım.Hiç anlamadı sanırım.Olsun.
Her ikisinin de kabri nur olsun.Allah rahmet eylesin.
Saygılarımla,sevgilerimle,yürek selamlarımla.

TSM.yi çok seviyorum.Halen çok iyi de bir sesim vardır.
Övünmek gibi olmayasıya.
Bir şarkı ,şu an içimde:Elbet bir gün buluşacağız,bu böyle yarım kalmayacak.
İkimizin de saçlarımız ak..diye.

K oca nenemle anamın evde çok işi vardı...
Ü ften ne bilem ben,ne bilem ki canım yanardı?
Ç ıta gibiyim,erkek çocuğu gibi,pek hırslı...
Ü fü kim takar?belim de, urganla bağlantılı.
C anım oyun ister!anamın nenemin işi var...
Ü stüme iyilik,sağlık,onlar işe daldılar!
K oca mangalda kor,üstündeki kazan suyu har!

B ırakmayın beni!iç sesimdeki bağırmalar...
E h ki başıma dökülen kaynar su,duyan mı var?
B aba!nasıl da yine önce,sen duydun sesimi?
E y baba,tez hastaneye ilaçlayalar beni!
K orkma baba!ben atlatırım bunca hengameyi.
K ızınım,senin gibi pek yürekliyim,değil mi?
E y anneciğm!ey babanneciğim!bu ne hal?
N eden her işten önce ben değildim?böyle ihmal!

Y a ben ölse miydim?hakkım olur muydu ki helal?
A y ya!olurdu merak etmeyin,şefaatciye!
N urlu öte alemde,her kulun ihtiyacı var.
M üfide’yim,ata sözlerine rağbetim,şevk kar...
I rgalamaz öyle böyle haller beni,sevgim var.
Ş aşmam her bir olaya,derim:kamil olmak,nar.
I lıman iklimlerin yeli eser hep içimde...
M asumiyetle gerçekcilik özüm,bu bedende.

B en bir beni,bir de seni bildim,gönül edende...
E ski bir türkü nakarat ediverir,dilimde.
N idem söylerim,’Katip arzuhalim yaz...’der,dede.


29.12.2008.Karşıyaka.
Müfide DECDELİ.