İnanılması güç,ama ben kesin inanıyorum,.Babamın bana sağlığında anlattığı,
benim de,şiirleştirmeye çalıştığım,bu gerçek,Kısa Bir Yaşam hikayesi’ne.

Çünkü ben de,bir buçuk yaşımda iken,oyunsanıp,
mangal üzerinden,koca kaynar kazanı üzerime devirip,haşlanmıştım.
Babamın kucağında,büyük acıyla idim.
Durmaksızın koşuyor,beni serinletmeye çalışıyordu.
(Önce Hst.de ilaçllandım,tabi.)

Yani ben de babam gibi,bebeliğimdeki acıyı halen dün gibi hatırlıyorum.

Saygılar arkadaşlar.

Bebeciktim ben,
Bir akşam vaktiydi...
Anacığım hazırlanıyordu giyinip kuşanıp,telaşlı...
Eh,beni de sımsıkı kundağa bağladı,ne de sıkıcı bir şey bu!
Alverdi kucağına doğru düğün evine...
Ne eğlencesiydi bu ben bileyim?
Ben zaten erkeğim,hadi olsun,biraz eylenti dinleyim !
Şıkır şıkır oyunlar,evde bir cümbüş ki,deymeyin gitsin,oh iyi,ne güzel!
Odada düğün sahibinin,kız bebeğininin beşiğine..
Anam beni atmayıncaya kadar,kucakta,keyfim iyiydi.
Ah anacığım,beni bu beşiğe yatırman bani ne kadar ?
Beter hale koydu,haberin mi var ?

Ne bu üzerime atıldın, arkadaş eziyorsun beni farkında mısın ?
Yahu!ağzıma yattın,nefesimi tıkadın,ölüyorum kurtarın!
Gittim ben kesin,ne duyan var,ne gören,eyvah !
Allahım ben bu eğlentiye,boşuna gelmek istemediydim,gidiyorum gittim !
Altta kalanın canı çıksın misalindeyim,yandım ben of bittim !
Öldüm yahu nefessiz kaldım !
Anladım ben,bu kız arkadaştan bana zerre kadar hayır yok,
Kim vurduya gideceğim ,kimsenin haberi yok !
Alemin keyfi yerinde,oh cümbüşleri yerinde keyifler yaman !
Tek,yok benim halimden haberi olan...

Ah! ,en sonunda,anam yetişti,ölmekteyken !
Yetişmeseydi,yakışıklı oğlu gitmişti,vay anacığım vay !
Her haline her dilediğine hay hay anacığım,hay hay !
Aldı yine kucağına beni, evin yolunu tuttuk,varıverdik evimize.

Gün döndü devran döndü,böylece yıllar yılları kovaladı...
Kız oğlan bebecikler,büyüyüverdik yetişmiştik,evlilik çağına geliverdik.
Analarımız da ne ballı dostlar halen de,
Allah muhabbetlerini arttırsın !
Onlerın akıllarında yine, düğün var,dernek var,hop dedim, istemiyorum ben desem ?
Vay!kız da,bir içim su,çok mu çok güzel,ne desem ?
Anam gelin ister,üzemem anamı ben,ama ?
Unutmadım,geçmişteki çektiğim zahmeti,yok bu kız bana zor.
Lakin, vaziyet yine benden yana,tekmil kor ateş kor !
Malumiyeti vardı bana çoktan her şeyin...
Ve lakin illa anamı dinlerim ben.
Uyamadı huyumuz, hanımcazım ile dünyam karardı.
Kızımız oldu.
Oğlumuz oldu.

M.DECDELİ.Karşıyaka.