Onun için yeni bir gün,
Benim için yeni bir hayat başlıyor şimdi..

Çığlık çığlığa yüreğim
Avazı çıktığı,
Sesinin ulaştığı son perdeye kadar bağırıyor.
Durmuyor
Durdurulamıyor…
O bile susturamaz artık bu çığlığı..

Onun için yeni bir gün,
Benim için yeni bir hayat başlıyor şimdi.

Sabaha karşı çirkin siyah bir çöp torbasına sarıp onu,
Kapının önüne bıraktığımı bilmiyor.
Tıpkı diş fırçasının, Köpük’ün yeni oyuncağı olduğunu bilmediği gibi..
Ve benim onu hala unutamadığımı sandığı gibi..
Varsın o yeni sevişmelerin hayalini kursun yeni gelen günle…
Onun için yeni bir gün
Benim için yeni bir hayat başlıyor şimdi

“ Başına gelebilecek en güzel şey geldi, o da Ben!..” demişti oysa
O ilk yeni günde,
Ankara biletini yakıp,
Elindeki küçük bavuluyla kapıda belirdiğinde..
Ne kadar zaman geçti o günden bugüne?
Ne kadar yaşadım onu,
O ne kadar doydu bana?
Kaç Ankara, Paris, Amerika bileti yaktık?
Daha kaç tane yakma potansiyelimiz vardı?
Biz gemileri bile yakardık birlikte ama,
Çakmağının taşı bitmişti galiba.
Zaten sigarayı da bırakmıştı bir ara..
Sahi neden yeniden başladı?
İşte unuttum!
Ama O, unuttuğuma inanmıyor.
Ve böylece,
Onun için beni ciddiye almadığı yeni bir gün
Benim için dünyayı yıkıp yeniden kuracağım yeni bir hayat başlıyor.