SEN....BEN......selam verirken yürekler sorguluyor ruhu gözler hasretler gizde isyan, kanayan yaralarda saklanırsa nefes iklim olur...du dur yağmur ıslanıyor düşlerim alır götürür umutları dalgalar su gibi sus olurdu dudaklar.. nefesim tarihe sinerdi gölge ile küçüldükçe dünyam büyür biriken umutlarım arsızlıklarda.... ağlarken sabrım yıkıntılara girer akşam kahr-ı zaman suskun suskun yürek durgun olur mehtaplarda yalnızlığımın çırpınışları... değer derken dudakların değer, sizleşir kelimelerin yüreğimdeki sevgiyi an-l-arken yabancı oluyor sen bendeki hislerinde hiç olur tüm gölgen suskunluklarımla.... ve kalır ağlamaklı halin donan an’larda..... UMUT OZ |