GİZ
Şen şakrak çocuk çığlılklarıydı gelen
Ellerinde Bir yağmur damlasını barındıran giz Çözülür sırra kadem düşüşle Bakışı mağrur gönlü sevdalı ayrılık Tüm zamanların süzgecinde. Hangi renge boyansam karanlık çıkar Bir maviye bulansam hüzünü boğar Bulamamak acıtırsa canı Canı cana sorgulatan gelecek yakar adamı Telafisiz zamanlardır ellerin Aldın mı ? Hayattan alacağını... Geç kalmış trenin nereye giden yolcususun ? Ne de güzel şekillenirdi aşk-ı muhabbet Cennet cehennem dillerin. Hangi renge boyansın elllerim... Gökaslan |
duyuş iyi ama ses örgüsü (müzikalite ) yok ; sonrakiler daha şiir olacak .