Nereden başlasam, neyi anlatsam,
Benim vatanımsın, sen Osmaniye’m,
Ne zaman adını, düşünsem, ansam,
İçimi yakarsın, can Osmaniye’m.

Doğduğum topraksın, anasın bana,
İlan ediyorum, aşığım sana,
Emsalin bulunmaz, dostluktan yana,
Rahmet ol üstüme, yağ Osmaniye’m.

Gitmiyor bir türlü, burnumda kokun,
Yakışıyor sana, Cebel ve Zorkun.
Cesur yüreklisin, bulunmaz korkun,
Ölürüm uğruna, bil Osmaniye’m.

Dört mevsimde çiçek olur dağında,
Bülbüller ötüşür, her bir bağında,
Zemheri ayında, bahar çağında,
Dola kollarını, sar Osmaniye’m.

Tarihin doludur, şerefle şanla,
Önce İngiliz’i kovdun sopanla,
Umutlar yeşerttin, verdiğin canla,
Dünyaya nam saldın, sen Osmaniye’m.

Dersler verdin Fransız’a, yiğit çetenle,
Hain Ermeni’yi, saldın kefenle,
Şimdi birlikteler, onca dönekle,
İntikam isterler, duy Osmaniye’m.

Saldırı başladı, dört bir taraftan,
Anlamazlar bunlar, kelamdan laftan,
Bak kudurdu yine, Agopyan, Mafyan,
Bunun hesabını, sor Osmaniye’m.

Bin canım olsa da, feda yoluna,
Kurbanlar olayım, her bir kuluna,
Sakın düşmeyesin, düşman ağına,
Yüreğime koyma, kor Osmaniye’m.

…………………………..Ali KILIÇ