Kardelen
Eriyecektir kar
Gelince bahar Her gece azmine Yeni umutlar katar Yalnızdır hep kardelen. Hor görmeyin sakın onu Cefakârdır Çok çile çekmiştir kış boyu Ne soğuklar atlatmıştır yüreği Ne acılar yaşamıştır… Bütün kardelenler gibi aşıktır, bahara Her gece düşlerinde görür Gecelerin ayazında içini ısıtan tek şeydir bu Issız köşelerde bekler Yalnızdır hep kardelen. Çıkarır başını önce karların arasından Duyguları kovar bütün soğukları Erimeye başlar onu gören kar Gittikçe uzaklaşır... Kardelenin içine de doğar güneş Yalnız ve karanlık geceleri unutur, Gençleşir, dinçleşir Yeşerir. Yeşerdikçe sevdası büyür Isıtır dünyasını Papatyalar aşkını alkışlar Üzerinde şarkılar söyler kuşlar... Sevgisini yayar dünyaya Nihayet zamanı dolar Yeni bir aşka hazırlanır Yeni yalnızlıklar için nefesini toplar Hiç kimseye görünmeden Yavaşça solar. Eritecektir karları Getirebilirse baharı Hiç unutmaz aşkı, sevgiyi Her gece azmine Yeni sevdalar katar Çekilir bir köşeye Düşleriyle yatar. |
Getirebilirse baharı
Hiç unutmaz aşkı, sevgiyi
Her gece azmine
Yeni sevdalar katar
Çekilir bir köşeye
Düşleriyle yatar.
Kutluyorum güzel dizelerinizi.
Saygı ve selamlarımla.