Bayrağımı yakarken ermeni soyu,
Söylesene neredeydi sendeki duyu?
Özür için içerken Ermeni’den suyu,
Çakallara kol açmış yurdum çocuğu..

Mazeretsiz yaparken bu arsız şovu
Kalıntı mıdır acaba onların soyu?
Bayrağımı yakarken ermeni soyu,
Söylesene neredeydi sendeki duyu?

Ermeni mezaliminden bunların çoğu
Anası biliyor mu acep kimin çocuğu?
Nefessiz katledilirken ırkımın çoğu,
Söylesene neredeydi sendeki duyu?

Milletimin parasını yersin utanmaz
Senin soyundan bilirim adam olmaz
Bütün çakallar birleşse de yıkamaz
Bayrağım yanarken ne dedin utanmaz?

Erzurum, Van’da bilinmeyen mezarlar,
Binlerce yaşlı genç kefensiz yatanlar.
Yalvarırken acımayanlar soyundanlar.
Söylesene neredeydi sendeki duygular?

Meydanlarda dink olan soyunu aşmışlar
Milletimin yakasında yaşayan asalaklar.
Kahpe kurşunla şehit olurken diplomatlar.
Söylesene neredeydi sendeki bu duygular?

Bayrağımın gölgesi mi ağır geldi sana?
Türk adını taşımak mı yük oldu kafana?
Birer birer düşülürken askerlerim kapana,
Kayalar mı düşmüştü arsız duygularına?

Ağrıdaki her tümsek altında yanık beden,
Ya amcan, teyzen; belki de büyük deden.
Betersin, onları fırında yakan Ermeni’den.
Utanıyor mu şimdi duyguların özründen?