GELME
Her sevgilimde biraz sen vardın..
Saçları sen kokardı birinin.. Ne zaman sevişsek uzun uzun O yorgunluktan uyur Ben saçlarını koklardım Sen kokardı bilirdim.. Kapatıp tüm kapıları sıkı sıkı Kokunu hapsederdim odama. Kokun kalsın isterdim.. Gözleri sen bakardı birinin.. Ne zaman gelse yanıma Işıl ışıl yanardı gözleri.. Bilirdim senin ışığını Gecenin karanlığında açtığında gözlerini Kendi ışıltında seyredip seni Kendimden geçerdim.. Hep gözlerime baksın isterdim.. Elleri yakardı birinin Sen gibi gezdirirdi tenimde parmaklarını.. Tenime değil de Canıma dokunurdu her defasında Ne varsa görecek diye ödüm patlardı.. Ödüm patlardı seni bulacak diye.. Gülümser, “yapma” derdim.. Oysa hep dokunsun isterdim.. Gitsen de hepsinde biraz sen kalacaksın yine Biraz kokun Biraz bakışın Biraz nefesin Biraz tenin yine benle olacak Ciğerlerim sen Gözlerim sen Tenim yine senle dolacak.. Her gidişte yine canım yanacak.. Yangın sanacak görenler alevlerimi Yandım sanacak Saçımdaki küller bundan sanacak. Gidişine değil göz yaşım.. Bir gün geri dönersen Kaybedilen zamana Çok çok yazık olacak.. İşte o gün Ateş Suya kanacak.. Esas böyle ölmek Çok.. Çok canımı yakacak.. |
sonu ölümlü ama ölümsüz olan eserinizi....