KARDA ACAN PAPATYALAR....Şiirin hikayesini görmek için tıklayın (bu siirimi birkaç hafta once tesadufen gôrdûgûm karda açmis bir top papatyanin bana verdigi yasam dersine yazdim.)
Bir top papatya gôrdûm sokakta
Buz gibi bir avuç toprakta açmis.. Yagan kara ayaza inat ayakta, Sanirsiniz mevsim baharda... Sarisi ôyle canli isil isil benzersiz, Beyazi kardan beyaz ve yesili kiskandirir , Yapraklarini dôkmûs çiplak agaçlari... Bir onlara baktim,bir de kendime! Onlarki incecik dallari,zarif bedenleriyle Kisa, ayaza inat ayakta... Oysa ben,ben koskaca gûl agaci Kôk salmisim,dal vermisim de Sonbahardan evvel dôkmûsûm yapraklarimi... Utandim papatyalardan , Usulca oksadim parmak uçlarimla Hayranlik dolu bir ôpûcûk kondurdum usulca... Ayrilirken yanlarindan kendime kizdim Kûfrettim umarsizca, Su sogukta yasama sarilmis civil civil açmis papatyadandami acizim diye.. Oysaki ben gûl agaciydim Mevsime inat ayakta durmaliydim Ve o an bir ders aldim hayata dair ,gelecege dair Ve bir karar aldim kiskaclikla... Mevsim ne olursa olsun Hayata sarilacagim,ayakta duracagim Ve solana kadar dolu dolu yasayacagim, Mevsim ne olursa olsun Ben hep baharda kalacagim.... AYSEGÜL ATAKLI 17.12.2008 saat;02.20 |
Hayatınız hep güzel olsun
Dünyalar durdukça,yaşadıkça
En umutsuz anınızda dahi,umut olsun
Karda açan beyaz bir Papatya!!!