CİMRİSevgimden saraylar yarattım sana; İçinde bir lâhza kalıvermedin. Özenle petekler örüp durdum da; İçine,bir damla bal’ı vermedin. Yılmadım; büyüttüm öksüz sevgimi; Kuru fakat dimdik bir ağaç gibi. Umutla geçirdim hep dört mevsimi; Çiçeği,yaprağı,dal’ı vermedin. İçimden neş’eyi,umudu attın Aydınlık günlermi hep sen kararttın. Gecemden,mehtabı çekip koparttın; Yıldızları bile salıvermedin. Sevgiyle büyümüş çiçekler derdim, Sevgiyle bağlanmış buketler verdm. Ayağının altına bahçeler serdim; Sen,bana bir kuru çalı vermedin. Feleğin tasından kaderi içtim; Yazgım ’hicran’ çıktı...Ben,seni seçtim. Yürekten sevmenden çoktan vazgeçtim; Yalandan,gönlümü alıvermedin... ÜNAL BEŞKESE |
Altın makasla kesilmiş geometrik hırpalamalar.
Yalandan gönülü alıvermek bile yetecekti.
Hani anlatırlar ya, Mevlana yareni Şems kaybolunca, "O'nu bir yerlerde gördüm" diyene kavuğunu giysisini verirmiş. "Yalan söylüyor boşuna veriyorsun giysilerini" denilince, "yalan olduğunu biliyorum, giysilerimi veriyorum, doğru olduğunu bilseydim canımı verirdim" diye konuşur Mevlana.
Cimri. Yalandan gönlünü alıverseydi ya.
Ne büyük tevazu. Saf ve temiz sevginin zararsızlığı.