BÜYÜK YEMİN
Ne ’git’ diyorsun bana, ne de ’kal namusum ol’
Eğer istemiyorsan gitmezsem şerefsizim!.. Biraz maskeni çıkar, Allah için masum ol O tavrınla cihana yetmezsem şerefsizim!.. Sen haklısın, pervasız peşinde koşan benim Ciğerini cılk edip doğrayan, deşen benim Bu davada -ceza-ysa payıma düşen benim; Müebbeti gülerek yatmazsam şerefsizim!.. Bazan telefon açıp ’N’olur gelsen’ diyorsun, ’Gözümdeki yaşları lütfen silsen’ diyorsun. Bazan da tam tersine, ’keşke ölsen’ diyorsun Samimi ol, ecele çatmazsam şerefsizim!.. Dostlar acı söylüyor... Söylesin, dayanırım Senin için ben sağır rengine boyanırım... Ama sana laf gelsin, rüyâdan uyanırım, Hepsine dünyayı dar etmezsem şerefsizim!.. Gerçi kör de yutkunur senin için sağır da... Kelle koltukta billah... Yeter ki sen çağır da. Halâ umursamazsan, kendimi bu uğurda Başlamamış sayıp ta bitmezsem şerefsizim!.. Senden değerli mi be? Aha yürek, aha sen... Ne emredersin bilmem bu köleden daha sen? Beleş ben isem şayet, geçer akçe paha sen; Ömrümü bedavaya satmazsam şerefsizim!... Ali ERDİNÇ |
ömrümü cariyesi yapacakmış bak hele!
gülüm!; gözüm dönmeden yavaş yavaş ikile
baba yadigarı şu toplu tabanca ile
gölgene altı mermi atmazsam şerefsizim
bu da benden olsun ali erdinç...
ben senin kadar sabredemezdim, edemezdim ya kıyamazdım da. hırs denen paye bu sefer gölgeye düştü...
10 numara şairsin