HÜZÜN BAHÇESİ
Anlatılırdı birzamanlar
Adı konulmamış Her diyarı telde saklı Kurut tadı hüzünlerin Tecin rüzgara her savruluşunda Hasreti saklıydı ayrışmaların. Yaba cesaretinde Vuruşmaya duran Zamana karşı Hüzün bahçesidir Sarmaşıkların doladığı. Her adım atışımda İçimden koparır Alıp götürür İnce yorumlarımı. Bana kalan Gözlerimin bakış ritminde Anlaya bilmenin boş bir hatırası. ENGİN YILMAZ |
selam ve saygılar