Yaşama dair ne varsa bu hayatta
Hiçbir şeyin yokluğunu
Hissetmedim senin ki kadar

Ve…
Hiçbir şey bükemedi boynumu
Senin yokluğun kadar…

Güneş, sen varsan doğarmış sabahlara
Gece de yıldızlar, seninle anlamlıymış…

Sen varsan dönermiş dünya
Sen yoksan zaman, amansızmış…

Gittiğinde anladım
Yokluğun tarifsiz, sancılıymış…

Baharlara aldanıp, yazlar gelecek sanıp
Kışın ortasında ceketsiz kalmakmış…

Bende ki tahribata neden olan şey
Giderken benden, habersiz aldıklarınmış…

Ve…
Dönüşü belli olmayan yollara
Gidişini söylemeden, yelken açmanmış…

Huzur, senin kucağında
Hiçbir şey düşünmeden sabahlamakmış…

Mutluluk, seni benden almadan önce
Yanımda aldığın soluklarmış…

Varlığından haberdar olmak
Ama yanında olamamak zormuş…

O an hissettiğim şey
Ateşten sonra devam eden kor’muş…

Mutsuzum şimdi, huzursuzum, hüzünlüyüm
Başucuma bıraktığın zarfta ayrılık varmış…

Ve…
Mektuba yazdıklarını, kaderime işleyen
Ellerime kenetlediğin parmaklarınmış…

Yaşama dair ne varsa bu hayatta
Sen yoksan anlamsızmış…

Kriz@nt€m