GÜL-ENDÂMBeni ağlatıp da, gittiğin yerde. Ateşin kor olup, yaktığı zaman.! Dermanı vermeyip, saldığın derde. Gözyaşım sel olup, aktığı zaman.! Gün oldu sevdânla, çağlayıp coştum. Ağlayıp inleyip, peşinden koştum. Bülbülün misali, elleri boştum. Çileli yollarım, bittiği zaman.! Baharın ağyara,gül-efşân oldu. Cemâlin gönlüme, gül-endâm oldu. Meğerse hayâlmiş, ser-encâm oldu. Hasretin gülleri, koktuğu zaman.! Boran oldun , yüce dağlar başına. Sebebimsin, gözlerimin yaşına. Gelme artık mezarımın taşına. Lâleler boynunu, büktüğü zaman. Sorma artık, unutmuşum ismimi. Görmez oldun, ucu yanık resmimi. Musallaya konmuş olan cismimi. Ömürler tükenip, dolduğu zaman.! Kangalı gül edip, bağrıma bastım. Zülfün tellerini, boynuma astım. Sensiz bu dünyada, bitmeyen yastım. Çiğlerin sineme, yağdığı zaman.! .............................Kardelen26 |
bulmuşum şiiri,okurum okurum okurum,süslü püslü laflara gerek var mı ki,şiir çok çok yeterli...
yüreğinize sağlık...
sevgimle...