Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
YORGUN YOLCULUK
ünal beşkese
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 5 yorum · 1012 okunma
 YORGUN YOLCULUKYalnızlık; geceleri şâha kalkan zebâni, Karanlık; gözü dönmüş ve kudurmuş yabâni, Ufukta kör bir yıldız; izini sürüyorum Gecenin ortasında bilinçsiz yürüyorum. Boştur yakalarımı kaldırışım boynuma, Issız yollar,soğuğu sokmuş bir kez koynuma.. Kırlaşan sakallarma bir tokat gibi çarpar Yağmur damlalarını,uğuldayarak rüzgâr. Sırtımda,bir yaşamın ağırlığı; anılar Ve sevgi; yüreğimde küllenmiş bir kıvılcım! Bu yorgun yolculukta bir tek gerçek dostum var; Her adımda büyüyen, geçmiş yıllara hıncım... Solumuyorum sanki; hafiften inliyorum Hırıltıya dönüyor giderek nefeslerim Ve tatsız bir mûsiki,nefretle dinliyorum; Islak kaldırımlarda kendi ayak seslerim... ÜNAL BEŞKESE |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YORGUN YOLCULUK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
abdullah08
11 Aralık 2008 Perşembe 00:52:31
elinize ve yüreginize saglık çok güzel bir şiir okdum gönül kaleminiznden inciler dökülmüş kaleminiz daim gönlünüz hep hoşgörülü olsun üstadım..
şahan çoker
11 Aralık 2008 Perşembe 00:20:38
Yalnızlık; geceleri şâha kalkan zebâni,
Karanlık; gözü dönmüş ve kudurmuş yabâni,
Ufukta kör bir yıldız; izini sürüyorum
Gecenin ortasında bilinçsiz yürüyorum.
yalnızlık..kalabalıkların ortasında..kocaman bir gölge..hiç bir şeyi gördüremeyen,gölge aslında karanlık ..dipten gelen dalgalar gibi..çok uzakta bir ışık dokunacak kadar yakın ama ısıtmayan...yürümenin sesi var sesi kulakları tırmalayan..
şiirin altında konuşuyorum kendi kendime..kendimi yukardaki fotoğrafa koyuyorum belkide
saygılarımla
Karanlık; gözü dönmüş ve kudurmuş yabâni,
Ufukta kör bir yıldız; izini sürüyorum
Gecenin ortasında bilinçsiz yürüyorum.
yalnızlık..kalabalıkların ortasında..kocaman bir gölge..hiç bir şeyi gördüremeyen,gölge aslında karanlık ..dipten gelen dalgalar gibi..çok uzakta bir ışık dokunacak kadar yakın ama ısıtmayan...yürümenin sesi var sesi kulakları tırmalayan..
şiirin altında konuşuyorum kendi kendime..kendimi yukardaki fotoğrafa koyuyorum belkide
saygılarımla
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 11.12.2008 00:00:21
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1012
Yorum
: 5 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.