Hasretim yıllardır, bir zerre tada,
Şekerden, şerbetten, baldan fayda yok…
Sığdırmam imkansız, derdimi ada,
Heceden, cümleden, dilden fayda yok…

Düştüğüm sevdalar, tutmadı ayar,
Olmadı Leylalar, Mecnununa yâr.
Mahzun gönül şimdi, çorak bir diyar,
Lâleden, sümbülden, gülden fayda yok…

Daldığım rüyalar, kabusa döndü,
Kurduğum hülyalar, pek çabuk söndü.
Diktiğim goncalar, açmadan yandı,
Dilekten, ümitten, faldan fayda yok…

Bazen yeşil sevdim, bazen de ela,
Sevdikçe çoğaldı, başımda bela.
Muhabbetten yana, gönül Kerbela,
Dereden, ırmaktan, gölden fayda yok…

Her ne etsem sevdam, sevda sayılmaz,
Bu yerde vicdana zerre uyulmaz.
Gözyaşım görülmez, sesim duyulmaz,
Feryattan, figandan, selden fayda yok…

Gönül sevinç umar, hüzne bürünür,
Uçmayı düşünür, yerde sürünür.
Neye baksam bana siyah görünür,
Yeşilden, maviden, aldan fayda yok…

Cürümü yükledim, bahta, kadere,
Şartsız teslim oldum, derde, kedere.
Kurumaz gözümden çağlayan dere,
Tamburdan, mızraptan, telden fayda yok…

Hâlden bilinmeyen, ellerde kaldım,
Geri gelinmeyen, yollarda kaldım.
Sonu bulunmayan, sellerde kaldım,
Kayıktan, gemiden, saldan fayda yok…

Çıkmaz ıstıraplar bunca derinden,
Söküp atamam ya, kalbi yerinden.
Ümidim kalmadı, artık yarından,
Haftadan, mevsimden, yıldan fayda yok…

Veli BOSTANCI