şimdi ben
aşkın en gizemli yanını yaşıyorum sende
dilimin ucuna takıldın kaldın
konuşamıyorum
yüreğim tüm sorgulamalara kapalı
gözlerimde ise mutluluğun parıldamaları


şimdi ben
ölümle yaşamın ortasındayım seninle
duygularım
Eylül sarhoşluğuna
söz geçiremiyecek kadar aciz
korkularım umut biriktiriyor
kozasını parçalayan kelebeğe inat
suskunluksa matemim oldu sende


sen kimsin
zamanın hangi yerinde
dünyanın neresindesin
ne kadar da az şey biliyorum senin hakkında
belkide çok şey biliyorum
ama hissettklerim çok şey
en azından bunu biliyorum
dedimya Eylül sarhoşluğu bu


biliyormusun
Eylül en acı hüzünleri yaşattı bana
ölüm oldu anlayamayacak yaşta
ağladım
ayrılık oldu
öğrendim sabırla beklemeyi
sonra aşk oldu
alev alev yaktı yüreği
ve yine Eylül
ve yine keder yürekte


belkide bir sonbahar savrulması bu
yaza inat
aşkın nispet yapması kışa
ve geçmişe bir ağıt
duygular yeşerirken yürekte
hiç tanımadığım sana
sana bir itiraf bu
bir şiirin mısralarından dökülen
hüzün tanecikleri bu

myth/28.11.2008