Bana aşık olan ama aşkını hiçbir zaman anlamadığım arkadaşımın benim için intihar etmesini ele aldım.Bir genç kızın ömrümün sonuna kadar üzerimde bıraktığı derin bir yara...

Kumsalda bırakmışsın son ayak izlerini,
Loş bir ışık altında,
Yürümüşsün alacakaranlıkta.
Saat 1:10 civarında,
Beni ne hakla bıraktın bu vicdanla?
Bana bıraktığın notu aldım.
Saklıyorum onu inan başucumda,
Şöyle yazıyor ilk paragrafında:
Yanımdasın dokunamıyorum,elin elime değiyor tutamıyorum.
Ooof yazmak çok zor bunları...
Unutamıyorum olanları,
Mısralara dökmek zaman alıyor,
Beynimi bulandırıyor.
Bu kadar seviyormuydun beni,kendini acımasız sulara verdin.
Hala öldüğüne inanamıyorum,
Hatırladıkça oflayıp duruyorum.
Yalnız kalmaktan korkuyorum,
Çünkü bu zamanlarda hep seni hatırlıyorum.
Aradan bir yıl geçti,
Rüyalarıma geldiğin zaman gülüşün hiç değişmedi.
Hep aşığım birine onu çok seviyorum derdin,
Sana kim olduğunu sorduğumda güler geçerdin,
O kişinin ben olduğumu nerden bilebilirdim.
Bak hep geliyorum mezarına,
Af diliyorum huzurunda seni anlamıyordum ya,
Daha fazla yazamıyorum ne olur sen de beni anla...