AH BE KAYINIM
bak yürüdün gittin işte.
daha yaşın başın neydi be mahmut. geriye bakabilseydin bir kere. amlamsız boşluklarda sallanan umutlarına şöyle bir. yarin kirpiğinde düşmeye korkan bir yaş olduğuna. hani ar olmasın diye ağlamaya korkan yar kirpiğinde. sinmiş kokularının ellerde sallanan mendillerde kaldığına. ah be mahmut yarım yamalakta olsa yaşadığına hayatı ucundan. ah be kardeşim. gittin ha selamsız sabahsız bir yıldız kayar gibi geceden şöyle bir inceden ha..... yaşamak bilmeyenlerin elinde mahmut. yaşamak zer zebil. bir tutku gibi sarılınan hayat sefil. bir de mahmut. -nasıl bilirdiniz ? dedi hoca arkandan. herkes ama herkes öğle namazından boşalan işi olan olmayan sevaptır. diye saf tutan -iyi biliriz.dedi biliyormusun. oysa: kadirle ben vardık yanlızca bir de ümmühan ama uzaktaydı duymadı. yanlızca üçümüzdük seni tanıyan seni biz biliyorduk. seni biz seviyorduk be kardeşim... güle güle kayınım toprağın bol olsun. bekleyenlerine rahmet. haa. bir de eşimi gül yüzlümü görürsen yarım kalmış bir mutluluk alacağım var. söyleyiver bir zahmet. |