Biliyorum çok yaralısın
Sancılar içinde kıvranan hazanı baharsın
Ne şevki anarsın ve ne de
aşkı tanırsın sen hicransın
Bahtı kara sayfasındasın
Bir sabır taşısın nedameti solumazsın
Korku pervazlarında, kalbi hıçkırıklarla kanaat edersin
Yılların alıp başını gittiğini
Zamanın hilkatinde seyrettiğini bilirsin
Hak adına ne varsa, yüreğinde düğümler nefeslenirsin
Derdin sahibine iltica edersin
Kelamı, hissiyata gark eden bir nefessin
Sukutun topraklarında ve idrakin çapalarıyla yol alansın
Sana nazar ederken eriyorum
Kimliğimin edebinde bir yılgınlık yaşıyorum
Hassaten işitmeyi ve görmeyi ancak seninle hissediyorum
Bizar kalışına hayıflanıyorum
Sakin duruşuna sadece hayran kalıyorum
Ne bir telaş ve ne de bir kaygıyı sana yakın görmüyorum
Zerrede kuvvet varsa
Nasip bu konuda gayret ve niyetle hâsılsa
Ömür anlık resmedilen sayfaysa, mizan hak olan
sevdaysa
Yaşamak sanat olmaktan uzaksa
Neme lazımcılık nefesleri kuşatan azınlıksa
Aşk, hazanla anılacaksa,
sevda, heveslerin derdi olacaksa
Hicran yanı başımda konuksa
Hüzün nefeslerin serencamında anlamsızsa
Ölüm her ne kadar yakın olsa da, lakin idrak solgunluğunda
Halim kendi yorgunluğunda
Musalla taşı yalnızlığın kadrinde ağlamakta
Şayet yaşamak hakikate bürünmekse tefekkür fakirlik içinde
Mustafa CİLASUN