Biliyorum çok yaralısın

Sancılar içinde kıvranan hazanı baharsın

Ne şevki anarsın ve ne de aşkı tanırsın sen hicransın



Bahtı kara sayfasındasın

Bir sabır taşısın nedameti solumazsın

Korku pervazlarında, kalbi hıçkırıklarla kanaat edersin



Yılların alıp başını gittiğini

Zamanın hilkatinde seyrettiğini bilirsin

Hak adına ne varsa, yüreğinde düğümler nefeslenirsin



Derdin sahibine iltica edersin

Kelamı, hissiyata gark eden bir nefessin

Sukutun topraklarında ve idrakin çapalarıyla yol alansın



Sana nazar ederken eriyorum

Kimliğimin edebinde bir yılgınlık yaşıyorum

Hassaten işitmeyi ve görmeyi ancak seninle hissediyorum



Bizar kalışına hayıflanıyorum

Sakin duruşuna sadece hayran kalıyorum

Ne bir telaş ve ne de bir kaygıyı sana yakın görmüyorum



Zerrede kuvvet varsa

Nasip bu konuda gayret ve niyetle hâsılsa

Ömür anlık resmedilen sayfaysa, mizan hak olan sevdaysa



Yaşamak sanat olmaktan uzaksa

Neme lazımcılık nefesleri kuşatan azınlıksa

Aşk, hazanla anılacaksa, sevda, heveslerin derdi olacaksa



Hicran yanı başımda konuksa

Hüzün nefeslerin serencamında anlamsızsa

Ölüm her ne kadar yakın olsa da, lakin idrak solgunluğunda



Halim kendi yorgunluğunda

Musalla taşı yalnızlığın kadrinde ağlamakta

Şayet yaşamak hakikate bürünmekse tefekkür fakirlik içinde





Mustafa CİLASUN