3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1281
Okunma
Bir çocuk ağlıyor, şu kerpiç evde.
Çığlığı duyan yok, insanlık nerde?
Paslanmış beyinler,çekilmiş perde,
Feryat figan edip, yürek dağlıyor
Babası çok fakir, hemde çok hasta.
Anacığı cılız, sıska mı sıska.
Çok ihtiyacı var, varlıklı dosta.
Bir kul varıp, hatırını sormuyor.
Yalancı memeyi, almıyor artık.
Altına ıslatmış,bezleri yırtık.
Şekerli su olsa; ederdi katık.
Karnı doymadı ki! yüzü gülmüyor.
Şerefli yuvalar devamlı yasta,
Arsızlara düşer, en büyük pasta,
Senede bir defa uğramaz posta,
İnsanlar bu işe, kafa yormuyor.
Zengin beyler içer, pavyonda, barda,
Bir kısım ahlaksız, üstsüz plajda,
Sözde hümanistler, gezer boğazda,
Yetimi, yoksulu, kimse görmüyor.
…………………………..Ali KILIÇ
Şiirin sahibi
Cevap Yaz