Bitanem
En uzağım
En yakınım benim
Uçarım kanatlarına akşamın gönül saatinde
Şarkısını söylerim özgürlüğün
O zaman gök ağarmaz
Yere değmez benim elim ayağım
Gece gözlerimse takılıverir uçurumların şatosuna
Bir de esmerliğimi boyadım mı beyaza
Ormanına girerim ağaç gövdelerinin
İçim de sen umuduyla
Ne uçsuz bucaksız ormanlar kalır
Ne de deniz çakılları kalır yol almadık
Ne de rehber deniz kızları
Dilim varmasada söylemeye
Yokluğunda yakamozlar yok artık
Türkülü denizciler yok
Bu deniz bizim denizimize benzemiyor
Burası marmara, kirletilmiş
Canım acıyor, of of..

Bitanem
Martlar boş yere dolaşır gök yüzünde
Gece sancısı fırtınalarda
Boşuna çağırır seni çığlıklarım, aman
Dönülmez ufuklara yol salmış
Kalleş ve ninnisiz dalgalar seni getirir mi bana, of of..
Ben batıdayım bitanem
Doğu da olan deniz senin denizin mi
Şu gölgeler arasında beni aydın eden ışık senin ışığın mı?
Şu vakitsiz açan çiçekler senin gözlerin mi? ah ah
Mavi denizin beyaz köpüklerinde yitirdim ben seni
Deniz analarının kucağında
Kocaman oldu benim özleyen yüreğim
Seni bulana kadar
Sana kavuşuncaya kadar bütün bedenime ceza kestim
Bütün güzelliklere yasakladım kendimi
Eyvah..

Bitanem
Sen yoksun diye
Daracık geçite benziyor bu koca şehir
Gülümsemeyi bile unutmuş sokaklar
Caddeler ağır yaralı
Yaralar ise, acılarının ağıtını besteliyor
Harabeye benziyor bütün limanlar
Sen yoksun diye
Gemiler rotasız
Gemiler kaptansız
Karabasanlar beni boğmadan gel
Gök gürültüsü beni uyandırmadan gel
Gel ki sevdiğim yakamozlar göz kırpar senden belki
Sende özlediğim her ne varsa alda gel
Öyle ki kafesinden salıverilmiş
Sorgusuz sualsiz uçabilen martılara benzetiyorum kendimi
Sırf bu yüzden
Seni her akşam gönül saatinde bekler dururum
Her gelen gemiden
Her gelen denizciden sorarım seni
Hiç görmedik diyorlar
Eyvah..
Gel de birlikte seyeredelim KIZ KULESİNİ
Gel de deniz ve mehtap söylesin şarkımızı
Ha bak ne diyeceğim?
Çakıl taşlarından mezarlar yapıp yıkıyorum
Bir de gelmeyenlarin hikayesini..