-Başlıksız-Sensiz şiirler de mısrasız kaldı Ne denizin dalgası Islattı gönlümün yangınını, Ne kum tanelerine yazıldı Adın. Güneş hep doğudan mı Doğar ? Bir durum mu var ? Ala boyanmıyor artık Dağların ardı. Yapraklar hep sarıya mı yatar Mevsimlerin hazanında ? Sular mı çekildi Damarlarından Ağaçların… El mi etsem yedi veren güllere Alır mı beni kör kuyulardan Gözlerin Oysa ben ışıksız kaldım… Uzak diyarların delikanlısı da yenildi Kimsesizliklere, Yenik düştü. Kaç gülle salladı geçitsiz yollara oysa Ferhat gibi. Yoruldu, yorgun düştü AYNI YERE, AYNI YERE GÖZ YAŞLARI İÇİNDE KENDİSİ DÜŞTÜ.... Ertürk DEMİRCİ |