SEN DE VURSAN DOKUNMAZ KİGülden terazi yapmışım, doğruları tartar oldum Acılara alışığım, sende versen dokunmaz ki. Düştüm çöllerden çöllere, Mecnun’dan da beter oldum Yorulmaya alışığım, sen de yorsan dokunmaz ki. Mevsimleri tez tükettim, kayıp ettim yıllarımı Seller inmiş, dolu vurmuş, diken sarmış yollarımı Yıkılmışım fırtınadan, hazan vurmuş dallarımı Kırılmaya alışığım, sende kırsan dokunmaz ki. Pervanelerle konuşur dar sokakta sessiz direk Sevgi kuşun kanadında, beklemeye yürek gerek Kurşunlara geldi beden, dil yarası aldı yürek Vurulmaya alışığım sen de vursan dokunmaz ki. Hazan oldu bahçe bağım, yıkıldı gönül otağım Yellerine sinem verdim,kervan geçmeyen bir dağım Bulutlara küskünüm ben, kara topraktır yatağım Serilmeye alışığım, sen de sersen dokunmaz ki. RABATLI’yım yarışırım, felek benim peşim sıra Bilmem nasıl kapanacak içimdeki derin yara Bir kaç şiir birkaç resim hediyemdir nazlı yara Sürülmeye alışığım, sen de sürsen dokunmaz ki. 26.06.2022 Ertürk DEMİRCİ |
candan kutlarım şair üstadım
tebrik ederim...,,,,