özledim...
öylesine özlemler doluyum ki buralarda
bahar cemreleri düşerken açan çiçeklerin yalnızlığında dalların koynuna yuvalanmış kuşların ötüşlerindeki aşk melodilerinde yarınların muştusu düşer yüreğe bir garip olur halicazım tökezleyen düşlerin yorgunluğunda içime hayat doğar cıvıltılar arasında seni görürüm sabahıma düşen ruhunda günüm aydınlıklara gark olur bereketinin nimetleri damlar akşama dek! sen yoksun yanımda amma gül cemalinden saçılan gülücüklerin nazlı fısıldayışların kulaklarımda ellerin ellerimde hayata dolu dizgin koşarken mor menekşelerinin kokuları hala burnumda çay ve simit özlemlerini anlatırken sana nemli gözlerim çocukluğumun sokaklarına akar birde göz bebeklerinde kayboluşum iste ben bu hatıralarımızda can olurum hayata özlemlerimle yaşarım mutlu yarınlara yüreğimde bayrakca esen sevgilim... |