AKŞAM GÜNEŞİMSenin sevdanın yolu hem uzun hem de pek dar, Taşırlar mı ki beni şu ihtiyar ayaklar? . Vuslata varmak için daha nice mevsim var, O kadar kalmasa da takvimimde yapraklar; Yine de deli gönlüm,yâr diye seni seçsin; Varsın şu kalan ömrüm seni sevmekle geçsin... Ömrümü,akşam vakti bir pembe bulut sardı, Âşık oldum rengine,sürüklendim peşinde. İçinde neş’e,hüzün,sıcak bir sevgi vardı, Sonra,sîman belirdi o akşam güneşinde. Bırak akşamlar boyu,gönül,aşkını çeksin, Varsın şu kalan ömrüm,seni sevmekle geçsin... Sevdân,uzun bir cümle; sonunda hiç nokta yok, O,yaşama bağlayan gücüm,umudum benim Ve sen,canımdan parça,sevgiliden daha çok Düşlerinde uçtuğum pembe bulutum benim... Sevilirken şeytansın,severken bir meleksin, Varsın,şu kalan ömrüm seni sevmekle geçsin. ÜNAL BEŞKESE |