-Başlıksız-
Ben çocuktum genç kız oldum hanım ve anne
Değişimim görüntümde olmuştur belki ziyade Hassasiyetle yürüttüm akılla fikiri ben de Çocukluğumun masumiyeti hep içimde benimle Zenginliğe ziynete hiç de arsız değildim Belki de bu yüzden kıymetim bilinmedim Oldu be olsundu ya ben çok sevdim sevildim Aşkın alasına kandım aşkla öleceğime sevindim Yolun ta başından beri ne tavrım ne sözüm değişti Kimileri çok yedi de şişti acep bu ne işti? Bazıları da mideleri boş iken kürkleri de tilki? Irak oldum bu zihniyetlerden halim hep teftişti Değişmem hiç bir çiçeğe o mis kokulu gülü Hele dili bal o sesiyle güle aşık bülbülü Velhasıl hala sobam mışınga çırpımda alev,sonra külü Dündeyim bu gündeyim illa her daim düşünürüm ölümü. 23.11.2008.İzmir. Müfide DECDELİ. |
yüreğin kadar içten, samimi duygulardı. ilhamın bol olsun canım benim.
sevgiler gönderiyorum.