OLMAZSA OLMAZIMHayatı gözlerinden içerim ben, mey gibi, Sensiz tüm mevsimler kış,baharımsın,yaz’ımsın. Kaybolmuş bir âlemde inleyen bir ney gibi, Hüzün veren bir sesle,aşkı çalan sazımsın. Gittin; sustu güfteler,sazlar gözyaşı çaldı. Hüzün dolu bir bulut,Güneşi esir aldı. Bu gönül öksüz kaldı,şiirler sensiz kaldı; Çatlamış topraklara yağmur gibi lâzımsın. Sensiz sevda olur mu? Yaşamadım,bilemem. Kader, ’hicran’ yazmışsa,gücüm yetmez,silemem. Senle,her dert kabulüm,kurtulmayı dilemem; Sonu hicran da olsa,benim alın yazımsın. Sevdanın mahkûmuyum,çilem dolmuyor sensiz. Gönül yaralı,hasta,şifa bulmuyor sensiz. Yaşamak da, ölmek de,inan; olmuyor sensiz; Umudum,dileğimsin,Tanrı’dan niyazımsın. Güfteyi ziyan ettin,besteyi haram ettin, Mızrabımı,sazının tellerinde inlettin. Bana hep yarım kalmış şarkıları dinlettin, Sensiz bitiremem ki; ’olmazsa olmaz’ ımsın... ÜNAL BEŞKESE |