Bosna’da bir çınar Türkçe sayıklıyor rüyasında,
Kafkas’ın karlı dişleri arasında Bakü’de türkü söylüyor

𐰏𐰇𐰲, 𐰋𐰃𐰼 𐰸𐰆𐰺𐰑𐰆𐰣 𐰏𐰇𐰠𐰏𐰀𐰾𐰃 𐰏𐰃𐰋𐰃 𐰆𐰔𐰀𐰺 𐰆𐰉𐰀𐰞𐰺𐰑𐰀;

Göç, bir kurdun gölgesi gibi uzar ovalarda;
Peçenek okları hâlâ Karadeniz’in dalgalarında.
Selçuk’un kılıcı paslanmaz, çünkü tarih onu her sabah biler,
Moğol fırtınası diner, geriye Türkçe kalır dillerde

Ey sınır! Sen çizgi değilsin, nabzımızsın;
Sen Turan’ı ayıramazsın
Her vuruşunda bir boy birleşir,
Her sessizliğinde dilimiz yeniden canlanır
Türk Dünyası, haritada bir zincir değil,
Bu kan, bu öz Ulu Ağaçın kökleri gibi ezelden gelir
Bir kalbin altı odacığıdır hür
Diğerleri de bir kalbin damarlarıdır öz’de gür
İki Devlet Tek Millet! dedi atalar
İki Yürek Bir Sevda gibi Kürşad’a Leyla olur akar
Kırklandık dertler ile Gök bayrakla bir olduk
Kan aynı kandır,
Özlem aynı özlemdir Turan’a yol
Ey! Turan’ın Ulu çocukları mahsun olma ve darılma
Turan’ın yoluda sevdası da hepimizin
Gelin! düğün ile şân ile kanda ki öz ile bayram edelim