Zaman hızla koşarken sürüklüyor bizleri
Öyle dar, öyle uzun hayatın dehlizleri
Her dem üzerimizde Azrail’in gözleri
Bulanık sel gibidir, arzular taşar gider
İnsanoğlu gafildir hududu aşar gider.

Hayat sarp bir geçittir, dertler büker belini
Nefs’e mağlup olursan, şeytan keser yolunu
Bir hayal kirmenine kaptırırsın kolunu
Çekip alabilirsen yüreğini elemden
Dön, himmet talep eyle onu yazan kalemden.

Kara bir delik zaman, çeker bizi içine
Görünmeyen bir varlık eşlik eder suçuna
Her zerren hazırlanır, dar-ül bekâ göçüne
Kalbinden çıkan bir nur, aydınlatır yolunu
Mevlâ hesaba çeker, kalbi kara kulunu.

Kurutman gerekirken içindeki batağı
Heyhat! Yüreğin oldu masiyetin yatağı
Şeytana mesken oldu, o hakikat otağı
Yıkıldı yavaş yavaş, imânın istihkâmı,
Nefse ilhak eyledin, o muazzez makâmı.

Habil canını koydu, armağan sunağına
Kabil kibriyle düştü şeytanın tuzağına
İnsan hep ilgi duydu Allah’ın yasağına
Esfel-i safilin’e inene kadar düştü
Bu sefalet ağında celladıyla görüştü.

Ey Nûrfânî’m yetmiyor, kendi gücün kendine
Bu kadar mı zayıfsın düştün nefsin fendine
Bir ömür feda ettin, "ben" denen efendine
Koy akılsız başını iflasın eşiğine
Yatsın zavallı ruhun nedâmet döşeğine...


İndin basamakları dibe varana kadar
Aklın başa gelmedi kalbin durana kadar.

Nuriye Akyol
18/12/2025

CAN’I GÖNÜLDEN TEŞEKKÜR EDİYORUM:

Geçer ömür dediğin, bir nefeslik an gibi,
Savurur her bir yanı, tozlu bir harman gibi,
Bekler bizi o kapı, sorulan iman gibi,
Gafil olan yolcular, yolu şaşar da gider,
Günahın heybesiyle, dağlar aşar da gider....
---------------Mesut Tütüncüler