3
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
71
Okunma
Bugün mantık kapımı çaldı,
Evde degildim.
Yerime bir portakal açtı kapıyı
Ve soyulmayı reddetti.
Gökyüzü çok aşağıdaydı
Başımı carptım.
Yıldızlar cebime doldu
Bozuk para gibi bütün gece
Şıngırdadılar cebimde.
Bir cümle sevdim, o da beni sevdi
Yarım bırakıp gitti.
Işıkları kıstım ,
Kelimeler sancıya girdi.
Aklım bir sandalyeye oturdu
Ben ayakta kaldım .
İnsan biraz da budur
Kendine yer bulamaz.
Bir gün bu saçmalıklar
Ciddileşirse korkma
Söz yerini bulmuştur.
Çünkü gerçekler çoğu zaman
Deli kılığında dolaşır.
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz