içimden
senden kalan ,
bir eskimiş parçan vardı,
eskiden kanardı,
şimdi söküp attım yeller esiyor yerinde,,

bir zamanlar
mekanın olan kalbim,
şimdi virane bir şehir gibi,
terkedilmiş
ve el ayak çekilmiş sokaklarından,
anladım ki burası
sana ait değilmiş,
oysa ki ben hep
senin zannetmiştim,,,,

şimdi oynadığın sahnemden çekildin,
artık tek kişilik oynuyorum,
repliksiz ve yapmacıksız,
yerin yok artık ,
sen rolünü oynadın bitti artık,,

kör değildin
ama beni görmüyordun,
görüyordun
ama bakmayacak kadar kördün,,

yalnızlık denilen
bir yola çıktı ruhum ,
sanırım
yolu yarıladım gibi

şimdi anladım ki
her şeyin başı
ilgi imiş ,
ilgi sevginin
vücut bulmuş haliymiş,
kimisi o vücudu görür
ruhu görmez,
kimisi de ruhu öldürür
ama gömmez,

sende
hayatımın tablosunda
yoksun artık,
ben senin için
yazıp çizdiğin bir tahtaydım,
oysa ki sen paha biçilemez
Mona Lisa’ydın,,
eskiciler
antikanın değerini asla anlamazmış

© Fatih Bilen | Tüm telif hakları saklıdır.