SEHER DÜŞÜM
Gecenin mağmumu düşü böldükçe
El edip ıraktan gel dedi bir can Parmağı uzanıp gözüm sildikçe Akıyor şafağa sel dedi bir can Süzüldüm dem vakti ince elekten Beşaret işittim sekiz melekten İntikam alındı zalim felekten Yetti ağladığın gül dedi bir can Bulut ile yağıp şimşekle çaktım Vurup kor ateşe sinemi yaktım Melül melül durup eline baktım Hediyem zülfümden tel dedi bir can Elem kapısına kilidi vurdum El bağlayıp ulu divana durdum Sevda mahşerinde umudu sordum Yürü Sırat sana yol dedi bir can Ziya yağdı fecir anına erden Ayağım huşuyla kesildi yerden Titredi her yanım boğuldum terden Zikretsin Huda’ya dil dedi bir can Vakit tamam oldu fer geldi cana Yâr revnak yolladı döndüğüm yana Bir od’a düştüm ki can yana yana Kerem’sen vuslatın kül dedi bir can Lebler hazza vardı içilen meyden İlahi gaydalar yükseldi neyden Geri döner mi ok çıktıysa yaydan Zelil anıları sil dedi bir can Kırklar meclisinde duruldu safa Esrime çoğaldı tükendi cefa Derviş dergâhında sürüldü sefa Bundan öte hayat zül dedi bir can Şemsettin Dervişoğlu |
papatyalar yüreğine dost kalem....