sen olmayınca
Umut tükenince bir acı doruğa
Ulaşır, sevgilim, sen olmayınca. Yürekte acısı ile moruğa Dönülür, sevgilim, sen olmayınca. Viranedir yerim, sanki bir keşim Elimde şişeler olmuşsa eşim. Sensiz hayallere doğsa güneşim Isıtmaz, sevgilim, sen olmayınca. İki cihan bir olsa sensiz mi? asla! Çürüdüm içerden göğsümde yasla İnan yaşayamam bu kadar pasla Tüketir sevgilim, sen olmayınca. Gelirsen sevinçten çoşar ağlarım Bıraktığın izi kor la dağlarım Sil baştan gönlümü sana bağlarım Çözülür sevgilim, sen olmayınca. Çöllerde seraba, döndü düşlerim Mecnundan bilirim, daha beterim Sevginsiz dünyaya kazılmış yerim Mezardır sevgilim, sen olmayınca. Bu mutsuz bitecek kaçıncı bölüm Ağlamaktan umman oluyor gölüm Gökte yıldız şahit, çağırsa ölüm Giderim sevgilim, sen olmayınca. Aklımı kaybettim geçirdim cinnet Toprağa girmeden toplandı ümmet Şimdi sen olmadan gittiğim cennet Cehennem, sevgilim, sen olmayınca 16.11.2008 01.00 divane gökhan |
Zevkle okuduğum bir hece daha...
Kutlarım yürekten...