Edirne’de başladı o hünkarın hayatı,
On dördüncü asırda, doğdu Sultan Mehmet han.
Cihan imparatoru, savaşmaktı zanaatı,
Cehaleti eliyle boğdu Sultan Mehmet han.

O bir devrin Fatih’i babası Sultan Murat,
Yolu kılıçtan keskin, ateş üstünde sırat.
Henüz yedi yaşında, almıştı halktan Berat,
Hakka teslim başını eğdi Sultan Mehmet han.

Yürüdüğü yol Çetin, yoruldu zaman zaman,
Osmanlı’nın devamı, düşmana vermez aman.
Her savaş meydanında, kılıcından Akar kan,
O karanlık devirde, aydı Sultan Mehmet han.

Yedi lisan bilirdi, hem komutan hem alim,
Mazluma kol kanattı, zalime daha zalim.
Matematikte Mahir, edebiyat ve bilim,
Henüz on sekizinde, toydu Sultan Mehmet han.

Ya alır İstanbul’u, yada İstanbul beni,
Bizans’ın oyunları, yıldıramadı seni.
Dua ile geçirdi, üç geceyi üç günü,
Tevekkül’ le yaş olup, yağdı Sultan Mehmet han

Peygamber övgüsüyle, şahlandı yüce Sultan,
İstanbul’un surları, rüyalarında yatan.
Yirmi bir yaşındayken, fetih yapan komutan,
Bilimle aydınlanan, çağdı Sultan Mehmet han


14.12.2025

Fatih TOPCU