-baharın en erken kopan dalı, yüreklerde filizlenir=

unutulmazsın
çünkü sen bir baharın
en erken koparılmış dalısın
uçurumun kenarında
filizlenen umut

bir çocuk yüzünde büyüdü
koca bir halkın acısı

daha on yedisinde kaldın
zaman durdu
senin için
yaşını büyüttüler
kâğıtlarda
adalet sustu
ve idam sehpasına çıkardılar seni

yağlı urgan boynuna dolandı
rüzgâr geri çekildi
güneş gözlerini kapadı
toprak sessizce titredi
gökyüzü karardı
ve gece senin adınla doldu

dikenli tellerin arasında
açan bir çiçektin
kırılmazdın
boyun eğmezdin
sen yürekte büyüdün inadına
devrimin ölümsüz çocuğuydun
korkunun zulmün
karanlığın ortasında
sessizliğe sarıldın

adın fısıldandı
adın yankılandı
dağlar sarsıldı
denizler kabardı
gökyüzü seninle ağladı

yaşarsın hâlâ
her filizde
her damlada
her sessizlikte
her nefeste

on yedisinde gittin
ama adın
özgürlüğün dilinde kaldı
yüreklere kazındı
ölümsüz
unutulmaz

---

Meltem Kınıc