3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
63
Okunma
Melankoli!..
Karardı mehtâbım,güneşim,ayım;
Şimdi baştanbaşa kara sevdâyım.
Kafeste çırpınan kuşlar misali,
Çıkmaz sokaklarda dolaşmaktayım.
Yokluğun içinde bir yalnız adam,
Benim, boşlukları sessiz tarayan.
Kaldırdığım her bir taşın altından,
Hergün başka derde bulaşmaktayım.
İfritler rûhumu tutsak ettiler,
Cismimi bir kara çağa ittiler.
Şimdi ne varlıkta, ne yokluktayım,
Bilmem ki nereye yanaşmaktayım.
Yıllar akıp gitti,zaman tükendi,
Efendi mi köle, kimdir efendi;
Aynadaki yüzü hiç çizemedim,
Perişan aklımla dalaşmaktayım.
15.02.2006
Enver Özçağlayan
5.0
100% (5)
Cevap Yaz
