Bir bakışın var, geceyi sabaha çeviren
Suskunluğumdan adımı söyleyen
Yaralarım konuşur, sen dinlersin
Kaçmayı bilen kalbim, sende kalmayı öğrenir

Çünkü sen gelince korku susar
Duvarlarım yavaş yavaş çöker
Beni yarım bırakmayan bir ses
İçimde ilk kez “tamam” der

Beni sev ama gitmeyi öğretme
Kal, çünkü kalmak devrimdir
Kalbinle gel, şüpheyi getirme
Bu aşk tutarlı, bu aşk derindir
Beni sev ama korkutma
Sevgi buysa, ben hazırım
Geceyi bırak, sabaha durma
Kalmayı öğreniyorum seninle, kalırım

Dokunduğun yerler iyileşiyor
Adımı söyleyişin dua gibi
Geçmişim kapıyı çalsa da
Sen varsın diye açmıyorum artık

Beni saran bir sakinlik var
Ne fırtına ne gürültü
Sevgi böyleyse eğer
İlk kez güveniyorum bütünüyle

Beni sev ama gitmeyi öğretme
Kal, çünkü kalmak cesarettir
Bir sözünle dünya değişir
Bu aşk ağır, bu aşk gerçektir

Beni sev ama korkutma
Kalbinle konuş, yeter
Sevgi buysa, ben buradayım
Gitme ihtimalini sil, yeter

Eğer bir gün düşersem
Tut, sorgulama
Eğer susarsam
Anla, yargılama
Ben kaçmayı çok iyi bilirim
Ama sen…
Sen kalmayı öğrettin bana

Beni sev ama yarım bırakma
Kal, çünkü kalmak aşktır
Herkes giderken bir kişi yeter
Ve o kişi sensen, tamamdır
Beni sev…
Ve kal.
Zehra ündoğduer
09.12.2025