1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
53
Okunma
Merhamet erittirir taş olan kalp çemberini;
Edep adap, dervişin yürüdüğü sır derinini.
Zulmet çöker sanırsın, oysa doğan gayri insani
Yolcu bilsin sezsin: Hak’tır korkunun da emin yeri.
Gönül aynası pas tutsa da sır yine içerdedir;
Merhamet rüzgârı gelir, kiri sessizce biçendir.
Korkuyu kuldan ummak gönle en dar olan biçmedir;
Hak nefesi değince, bütün endişeler hiçledir.
Selenler var iç âlemde, merhametin öz özünden;
Nurlar iner yavaşça sesiz, kalbin gizli sözünden.
Korku Hak’tandır; yolcuya işaret hedef izinden,
Kullardan korku, sükûtun yersiz abes gölgesinden.
Rifat KAYA
5.0
100% (4)
Cevap Yaz