1
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
91
Okunma

Ben bu yalan hanı bir saray sandım,
İçine girince zindanmış meğer.
Murada ermeyi hakikat sandım,
Gördüğüm sadece rüyaymış meğer.
Ne yana baktıysam bir duvar gördüm,
Kendi ocağımı kendim söndürdüm.
Nasibin pınarı kurumuş çoktan,
Ben boş testileri suya götürdüm.
Bir zaman dağlara meydan okurdum,
Şimdi bir kuru dal büker belimi.
Dost bildiklerimden vefa beklerken,
Felek kırıverdi tutan elimi.
Vade tamam oldu, göçüm derlendi,
Şu garip hikayem burda sonlandı.
Dünyadan eline ne geçti dersen;
Heybeme koca bir hiçlik eklendi